Jakiś czas temu odświeżyłem sobie sporą ilość filmów o Bondzie, teraz naszła mnie ochota na Clouseau. Po zapoznaniu się z pierwszą częścią cyklu, ta ochota szybko jednak odeszła. Dzieło Edwardsa bowiem, okazało się zwykłą obyczajową komedią pomyłek, z niewielkim wątkiem kryminalnym.
Pierwsze 40 minut jest wprost nie do zniesienia. Bohaterowie uskuteczniają flirt towarzyski, Clouseau wciąż się o coś potyka (jakby mało było wcześniej komedii o niezdarach) a historia nie posuwa się do przodu choćby o milimetr. Później jest znacznie lepiej, parę razy się nawet uśmiałem. Jednak mając porównanie z stworzonym przez Francuzów rok później "Fantomasem" wszystko wydaje się tu bezpłciowe. Super przestępca jest tutaj totalnym niezdarom, jego przeciwnik jeszcze gorzej. W wymienionym przeze mnie filmie tymczasem inspektor przynajmniej miał jakiś zamysł co do śledztwa, a Fantomas na prawdę budził strach. Tutaj "Phantom" to kobieciarz który nie zdradza żadnych cech wielkiego bandziora.
Całość broni się dzięki aktorom. Sellers jest świetny, ale Claudia Cardinale przyćmiewa wszystko i wszystkich. Końcowe przyjęcie i genialne sceny z zebrą sprawiły że mało się nie popłakałem ze śmiechu. Zamieszanie w sypialni, z mężem i dwójką kochanków również na plus. No i ostateczny pościg, przedstawiony z perspektywy staruszka to był świetny pomysł.
Nie dziwie się że ta komedia jest tak kultowa, bo sporo tutaj momentów godnych zapamiętania. Jednak okropnie rozciągnięty wstęp i brak zorientowania względem gatunku (co to w końcu jest- bardziej farsa obyczajowa czy kryminalna, bo te style tutaj w ogóle nie współgrają). Ostatecznie duet Edwards/Sellers jak na razie będę kojarzył raczej z świetnym "Przyjęciem" z 1968 roku. "Różowa Pantera" mnie nie przekonała, choć po następne części być może sięgnę, bo już się w niektóre zaopatrzyłem. Wszakże ktoś na forum wspominał że dopiero w latach 70 ta seria się rozkręca.