Wiadomo, pierwsze części to były badziewne prymitywne platformery tamtych czasów. Legenda Duke'a zbudowana została na jednej acz jak bardzo genialnej grze. A jednak powrót Duke'a do korzeni okazał się wyśmienity. Znów platformówka lecz w przeciwieństwie do nikogo nie obchodzących dwóch pierwszych części ta stała się mega-miodna, klimatem nawet dorównuje samemu 3D - najlepszemu FPS-owi w historii gier. Lokacje znów urzekają klimatem, te metro i ta muza w tle, dachy Nowego Jorku i znów jak fajnie się tego też słucha, przestrzeń kosmiczna. Tym razem grafika potrafi oddać charakter miejscówek a muzyka jak napisałem jest momentami równie magiczna jak w legendarnym 3D.

Gra jest też wyraźnie trudniejsza od swoich FPS-owych braci. Można się bardzo łatwo zgubić. I łatwo zginąć. Duke jako platformówka jest dużo trudniejszy niż jako FPS. Obok 3D być może najlepszy Duke Nukem choć na PS 1 był fajny Duke w stylu TPP - Time To Kill. No i mimo wszystko Forever to też miodna była gra. No i jeszcze Bulletstorm w którym można grać Dukiem - jakby go uznać za część serii to Bulletstorm z Dukiem jest drugą najlepszą grą serii. A za nią byłby albo Manhattan Project albo Forever. A za nimi Time to Kill.